Ik verlangde naar rust in mijn hoofd
Ik verlangde naar rust in mijn hoofd
Even stilstaan…… Dat kende ik vroeger niet. En ik was me er niet eens bewust van. Ik hield van de grenzen opzoeken en ze te overschrijden. Ik bleef altijd maar doorgaan. Want als ik niet door bleef gaan, dan dacht ik dat ik niet goed genoeg was. Of het niet waard was.
De zelfliefde en zelfacceptatie was ver te zoeken. ik wees mezelf liever af. En daarnaast was ik ook nog bang om fouten te maken en dat mensen me daardoor gingen afwijzen. Bang voor wat andere mensen van me denken.
Ik voelde me onzeker en gestrest, ik was bang om te falen en om afgewezen te worden.
De innerlijke rust, dat is waar ik naar verlangde.....
Ik wilde de leiding weer hebben over mijn eigen leven, maar ik miste de energie en kracht. Ik dacht dat ik nooit meer uit die vicieuze cirkel zou komen..... totdat ik te lang was doorgegaan met mezelf uitputten en afwijzen.